Maik Willems mag graag een wijntje nemen in het bivak, na een dag ploeteren in de Dakar Rally. Na afloop van de zevende etappe zat dat er echter niet in: ‘Uyuni’ is het marathonbivak. Geen Bastion-team dat Willems en Van Pelt staat op te wachten en zelfs geen tentje om de nacht in door te brengen. “We gaan een plekje zoeken in de kazerne en misschien nog even het dorp in, want ik mis mijn wijntje wel.”
De Bastion-Toyota zag er niet uit bij de finish van de 425 kilometer lange stage van La Paz naar Uyuni. Eén grote modderbende was het geweest op de Boliviaanse Altiplano waar de zevende etappe plaatsvond. “Heul veul modder”, zei Willems. “Eén seconde twijfelen en je zat muurvast in de blubber. We hebben de schade gelukkig beperkt kunnen houden. Dat is de truc van de Dakar: je komt onderweg altijd wel wat tegen – dat hoort erbij – maar je moet het zo beperkt mogelijk zien te houden.”
Een kapotte lamp was het enige. En niet eens doordat Willems ergens tegenaan had gezeten, maar door een wat woeste rivierdoorwading. “Eentje van een meter of vijftig breed, waar een meter of wat water in stond. Als je dan met een aardige snelheid erin duikt, komt dat toch aan. Daar kon de lamp niet tegen.”
Willems vond de zevende etappe een lastige. Dat kwam vooral door het vele water en de modder. “Ik heb er veel vast zien staan.” Voor hem verliep het echter best goed en met de 27ste tijd aan de meet, kon Willems tevreden zijn. In het klassement leverde dat een plaatsje winst op.
De achtste etappe, deel 2 van de marathon, is meteen de langste proef van de Dakar 2018, met 500 kilometer te overbruggen van Uyuni naar Tupiza. Daar wacht dan wel het serviceteam weer op Willems. Met een glaasje wijn.
