Livio Loi bewees dat hij de snelheid heeft, door dezelfde rondetijden te rijden dan de kopgroep in de Moto3-race van de Aragon GP. Het enige verschil was dat Loi achterin het veld reed, ver verwijderd van de kopgroep. Loi’s inspanningen werden niet beloond: hij finishte op een onbevredigende 18de plaats.
De Belg van RW Racing GP had het geluk niet aan zijn zijde in de race die hij moest beginnen vanaf de laatste plaats. Meteen na de start werd Loi bijna het slachtoffer van een crash pal voor zijn neus. Hij kon maar net voorkomen dat hij werd geraakt door een van de rondtollende machines, door vol in de remmen te gaan. Hij stond vrijwel stil, wat betekende dat hij nog meer terrein moest goedmaken.
Eenmaal terug onderweg leverde Loi een indrukwekkende prestatie door dezelfde rondetijden te rijden als de groep die vooraan reed, en soms was hij zelfs sneller. Het bracht hem van de 34ste naar de 17de plaats in slechts acht ronden.
Loi had een gecalculeerd risico genomen door te kiezen voor een zachte achterband, die hem in het begin van de race meer voordeel gaf. Dat werkte prima, maar de inhaalrace vergde wel veel van de banden. Tegen de tijd dat Loi aansluiting had gevonden bij de groep die om de punten streed, waren de banden versleten. Die strijd leverde uiteindelijk niet meer op dan een onverdiende en onbevredigende 18de plaats.
Livio Loi – 18 (+ 13,645)
“Ik ben trots op de prestatie en het feit dat ik deze rondetijden heb gereden zonder slipstream, volledig op eigen kracht. Als ik niet vol in de ankers had gemoeten om die crash te ontwijken, had ik veel beter kunnen finishen. Omdat ik de motor nagenoeg stil moest zetten, verloor ik de aansluiting in een veel te vroeg stadium. Terugkomen kostte te veel van de banden. In plaats van te kunnen meedoen om de punten en nog wat verder naar voren te komen, verloor ik de aansluiting doordat de banden op waren. Heel ongelukkig.
Een crash precies voor je neus is een van de grootste risico’s van achteraan starten. Laten zien dat ik wel degelijk de snelheid heb en dit soort rondetijden kan rijden, maakt het zowel voor mij als voor het team extra zuur. We hadden veel meer verdiend en we zijn ons er allemaal van bewust dat ik hier feitelijk had kunnen meedoen voor een topresultaat. Maar dat is een schrale troost, die niets oplevert.
Feitelijk was het een goed weekend, met een super kwalificatie en een prima race, maar we hadden geen enkel beetje geluk. Laten we de blik maar op Japan richten. We hadden daar vorig jaar een goed weekend en hopelijk kunnen we het momentum meenemen naar die Grand Prix en eens wél geluk hebben.”
