Met een sterke vierde plaats in de slotrit heeft Igor Bouwens afscheid genomen van de Dakar 2023. De beoogde plaats in de top tien is niet gelukt, maar in de plaats heeft het team herinneringen gemaakt om nooit te vergeten. Twee nachten onder de blote hemel in het Empty Quarter bijvoorbeeld, vergezeld van gitaarmuziek uit Oman.
Igor Bouwens, Syndiely Wade en Ulrich Boerboom lagen lange tijd op koers om de beoogde top tien binnen te halen. Maar de Dakar is een gruwelijk harde wedstrijd. Van de 54 starters bij de vrachtwagens worden er maar dertien opgenomen in het eindklassement. Al de andere hebben één of meerdere etappes niet kunnen afronden. Bij Igor Bouwens ging het fout in de marathonetappe van donderdag en vrijdag, de meest gevreesde beproeving in het Empty Quarter. Bouwens moest eerst stoppen om de Japanner Sugawara te helpen, maar raakte even later zelf vast in een diep dal in de duinen. Bij zijn pogingen om zich los te wrikken brak een steekas, en daarmee begon een lijdensweg met twee nachten in de woestijn.
Dat werd een onvergetelijk avontuur, waarbij ze de hulp kregen van helikopters om wisselstukken, gereedschap en mekaniekers in te vliegen. Ondertussen stootte de service crew op twee heel bekwame woestijnrijders uit het naburige Oman, die naar de rally waren gekomen als toeschouwers. Zij trokken met de rest van het team de duinen in om te helpen. Samen beleefden ze een nacht om nooit te vergeten, met brood en schapenvlees, en een kampvuur met gitaarmuziek. Uiteindelijk lukte het toch om op eigen kracht de duinen te overwinnen.
Ervaring rijker
Die herinneringen verzachten enigszins de pijnlijke vaststelling dat uitrijden niet gelukt is. Bouwens mocht met zijn Iveco T-Way verder meerijden in de Dakar Experience, maar dat is buiten het ‘echte’ klassement. Het liet Igor, Syndiely en Ulrich zondag wel toe om afscheid te nemen met een vierde chrono.
“Op de slotdag heb ik een vierde plaats gereden en ik ben tevreden dat we deze Dakar daarmee toch mooi hebben afgesloten”, zegt Bouwens. “We hebben in deze Dakar zowat alles gehad: tegenslag, leuke momenten, heel veel regen en kou. Tot de rustdag is het heel goed gegaan, maar vanaf de marathonetappe is het mis gelopen. Steekas gebroken, vast gezeten, twee nachten in de duinen geslapen, er toch weer uit geraakt,… De verwachtingen – uitrijden tussen plaats vijf en tien – hebben we niet kunnen inlossen. Dat zat er nochtans in, zonder die problemen in de duinen. Officieel worden we niet opgenomen in het klassement, maar ondanks de problemen zijn we achttiende. Dat is niet mis voor een team als het onze. Over een maand of twee moeten we eens bekijken wat we verder willen doen. Dat is nu nog even afwachten.”
Vader Gregoor Bouwens, stichter van het Gregoor Racing Team, heeft lange en bange dagen beleefd toen zijn zoon zonder nieuws in de woestijn zat. “Dit was een heel zware rally, met heel slechte weersomstandigheden. We zijn een mooie ervaring rijker. Het resultaat is natuurlijk niet interessant, omdat we pech hebben gehad. Maar we hebben wel dingen meegemaakt die je normaal nooit in je leven meemaakt. Dat is plezant, ook voor de mekaniekers. Die hebben met een helikopter gevlogen en zijn zelf de duinen in gemoeten. Dat zijn dingen die er anders nooit van komen. Aan die ervaring trekken we ons op. Die twee dagen zonder communicatie waren frustrerend. We zaten op veertig kilometer, maar hadden geen contact. Niets weten, dat was zenuwslopend.”
De eindzege ging naar de Nederlander Janus van Kasteren met een Iveco. Felicitaties vanwege Gregoor Racing!
